Praat me niet over het Pure Bewustzijn…

Praat me alsjeblieft niet over ‘Puur Bewustzijn’.

Ik wil zien hoe je je partner behandelt, je kinderen, je ouders, je kostbare lichaam.

Lees me alsjeblieft niet de les over ‘de illusie van de dualiteit’ of hoe je permanente gelukzaligheid hebt bereikt in slechts 7 stappen.

Ik wil de oprechte warmte uit je hart voelen stralen.
Ik wil horen hoe goed je luistert, informatie opneemt die niet in je persoonlijke filosofie past.

Ik wil zien hoe je omgaat met mensen die het niet met je eens zijn.

Vertel me niet hoe aanwezig je bent, hoe vrij je bent van je ego.

Ik wil weten wie je bent onder jouw woorden.
Ik wil weten hoe je bent als je in de problemen komt.
Of je je pijn volledig kunt toelaten en niet doet alsof je onkwetsbaar bent.
Of je je woede kunt voelen zonder in geweld te vervallen.
Of je je verdriet een veilige plek kunt geven zonder er slaaf van te worden.
Of je je schaamte kunt voelen en anderen niet in schaamte duwt.
Of je het kunt verkloten en het ook nog eens kunt toegeven.
Of je ‘sorry’ kunt zeggen en het nog echt meent ook.
Of je volledig mens kunt zijn in je prachtige goddelijkheid.

Praat me niet over je spiritualiteit, vriend.

Dat interesseert me echt niet.

Ik wil alleen JOU ontmoeten.

Ken je kostbare hart.
Ken de prachtige mens die worstelt voor het licht.

Buiten ‘het spirituele’.
Buiten alle slimme woorden.

Gebaseerd op een tekst van Jeff Foster